Eclectisch wonen op ruim 300 vierkante meter op de negentiende verdieping van het Pontsteiger gebouw aan het IJ. Anja Henneman, voormalig topmodel, ontwierp het interieur en richtte het in met bijzondere vintage meubels uit de hele wereld.
“Ik heb als model de hele wereld over gereisd en ben daardoor in verschillende stijlen geïnteresseerd geraakt. Maar eigenlijk heeft interieur ontwerp al vanaf jongs af aan mijn interesse gehad. Mijn opa was ook al meubelmaker. Ik ben van oorsprong coupeuse en ben vanaf mijn 21e naar Parijs gegaan. Ik werd daar model, maar de naaimachine was altijd mijn back-up.”
Jean Paul Gaultier, Christian Dior en Frans Molenaar
“Het lopen van shows voor ontwerpers als jean Paul Gaultier, Christian Dior, eigenlijk alle grote ontwerpers uit die tijd (jaren 80/90) was mijn werk, maar ook mijn grote inspiratie. In die tijd verzamelde ik al vintage meubelen. Vooral meubels uit de jaren 50 en 60, maar ook art deco hadden mijn interesse. Het inrichten begon aanvankelijk alleen voor mezelf, maar later ook voor horeca gelegenheden en wat privé klanten. Het eerste project was in de jaren 90. Ik werkte toen nog als model en door wat ik op mijn reizen had kunnen zien en meemaken ontwikkelde ik een internationale stijl met allure. In deze tijd zou je het eclectisch kunnen noemen. Ik heb vroeger voor een periode van 5 jaar een winkeltje (Antonia no 1) gehad bij de Noordermarkt waar ik de Frans Molenaar collectie vanaf de jaren 80 tot zijn overlijden heb verkocht. Daar had ik toen ook al klein meubilair bij, voornamelijk uit de jaren 50,60 en 70”
Vintage
“Ik hou van de oorspronkelijkheid en geschiedenis van vintage stoffen en meubels. Het leeft. Zo ben ik ook te werk gegaan in dit huis. Neem nou bijvoorbeeld de vloer. Ik wilde iets huiselijks hebben, de warmte, maar ook iets waarop ieder interieur zou passen. De vloer moet letterlijk ondergeschikt zijn. Ik heb gekozen voor een eiken vloer in een Hongaarse punt, maar niet op de traditionele manier. De inspiratie komt van appartementen in Parijs. Wanneer daar tijdens een verbouwing met de sloop van wanden en muren werd begonnen werd er op die plek, om de vloer bij elkaar te houden, een verticale lat gelegd. Dat heb ik hier ook toegepast waardoor de vloer minder één richting krijgt, maar er leven is toegevoegd. De vloer in de loggia is van teak en in dezelfde punt gelegd. Door de vloer in de olie te zetten krijgt hij dezelfde kleur als de vloer binnen en zo loopt optisch binnen en buiten in elkaar over. Het appartement op de negentiende verdieping was oorspronkelijk ingetekend met gangen en muren. Ik wilde gebruik maken van zowel het licht aan de voorkant als aan de achterkant dus ik heb de lay-out aangepast. Ik ben begonnen om de keuken centraal in het midden te zetten.”
“De stijl hier lijkt een allegaartje, maar als je goed kijkt dan zie je dat verschillende details consequent worden herhaald. De pootjes van de stoelen in de zithoek zijn bijvoorbeeld afgestemd op de poten van het bureau en het dressoir. Ik heb een appartement willen ontwerpen wat internationale allure uitstraalt. Eigenlijk moet het in elke stad kunnen staan. Het appartement is voor 95% ingericht met vintage items. Het was een uitdaging om meubels van verschillende ontwerpers met elkaar te mixen. Ik heb uiteindelijk gekozen voor ontwerpen van meerdere ontwerpers uit dezelfde periode. Door hetzelfde kleurgebruik (mode) uit die tijd combineert het verrassend goed.”
“Het dressoir en het bureau zijn van de hand van ontwerper Orsvaldo Borsani die deze ontwierp voor zijn eigen bedrijf Tecno eind jaren vijftig. Het ontwerp van het enorme ronde vloerkleed uit de jaren 40 is van een architect. De bank is één van de eerste exemplaren die uit losse elementen bestaat. Het verzilverde reuze formaat Dollar biljet aan de muur is van kunstenaar John Breed uit Egmond aan Zee. De kamerschermen komen uit het voormalig Oostblok. Lampen van o.a Maison Bagues en Hans Kögl. Het marmer in de badkamers komt uit Brazilië en is opengevouwen als een boek waardoor de vlammen symmetrisch zijn. De kleuren van de muren in de slaapkamer , badkamer maar ook van de verschillende gordijnen zijn allemaal net een tintje anders. De banken en stoelen in de bioscoop zijn van Casina en zijn allemaal qua vorm aan te passen. De glamour uit de jaren’50 heb ik altijd heel fijn gevonden . Er werden zo vlak na de oorlog veel sierlijke en praktische producten gemaakt. Ik houd van nuttig en elegant en vooral van producten die mooi gemaakt zijn. Echt ambachtelijk daar geniet ik van. Daarnaast vind ik het leuk om deze te combineren met een beetje gekke bijzondere objecten, zoals de metalen Kelly bag, ooit gestaan in de etalage van Hermès, aan Rue de Faubourg.”
“Het is uiteindelijk een lekker leefbaar appartement geworden waar je kunt genieten van het mooie uitzicht.”
